Άρθρα

Πατέρας Ευμένιος

Ο πατήρ Ευμένιος γεννήθηκε την 1^η Ιανουαρίου 1931 στο χωριό Εθιά Μονοφατσίου Ηρακλείου Κρήτης και ήταν το όγδοο και τελευταίο παιδί μιας πτωχής και ευσεβούς οικογένειας. Στούς δύσκολους καιρούς για την πατρίδα μας ο Θεός επέτρεψε να δοκιμαστεί με ποικίλους πειρασμούς, που τον ακολούθησαν μέχρι του τέλους της επίγειας ζωής του. Πειρασμούς, που τους θεωρούσε και τους αντιμετώπιζε σαν μια μεγάλη ευλογία του Θεού στην ζωή του. Η ανέχεια, η φτώχεια και ο πόνος της ορφάνιας από τον πατέρα του δεν στάθηκαν εμπόδιο στην λαμπρή πορεία που διέγραψε στην επίγεια ζωή του.

Σε ηλικία 14 ετών, μετά από θεία κλήση, αποφάσισε ότι θα γινόταν μοναχός.

Πράγματι, σε ηλικία 17 ετών το 1948 εγκατέλειψε τα εγκόσμια, πήγε στην Ιερά Μονή του Αγίου Νικήτα , έμεινε δόκιμος 4 χρόνια και στις 7 Απριλίου 1951 εκάρη μοναχός και έλαβε το όνομα Σωφρόνιος.

Το 1954 στρατεύθηκε, αλλά πριν ολοκληρώσει την θητεία του, του παρουσιάστηκε η βασανιστική νόσος της λέπρας. Περιπλανήθηκε σε διάφορα νοσοκομεία και κατέληξε στο «Λοιμωδών». Εκεί θεραπεύτηκε και παρέμεινε διακονώντας ακούραστα με πολλή αγάπη τους συνασθενείς του. Εκεί ανέλαβε και την φροντίδα του Οσίου Νικηφόρου του λεπρού, που είχε μετακομιστεί εκεί από το «λωβοκομείο» της Χίου, το οποίο είχε κλείσει. Στο πρόσωπο του Αγίου, ο νέος μοναχός βρήκε τον θεοφόρο γέροντα, στον οποίο έκανε τέλεια υπάκοή.

Στις 19 Απριλίου 1975 χειροτονήθηκε Ιερομόναχος και πήρε το όνομα Ευμένιος.

Ο Μητροπολίτης Νικαίας Γεώργιος του ανέθεσε το έργο του εφημέριου και του πνευματικού στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων του Νοσοκομείου των Λοιμωδών Αθηνών.
Εκεί θα γίνει ο παράκλητος των ποιμένων, με την προσευχή του ο ιατήρας των ασθενούντων και με την υπερβολική του ελεημοσύνη η ανακούφιση των φτωχών. Από την εν θεού σοφία του θα γίνει η λύση σε αμέτρητα οικογενειακά προβλήματα,       με το προορατικό του χάρισμα θα γίνει η τόνωση της πίστης των ανθρώπων, με τις υποδειγματικές του λειτουργίες ο απαράμιλλος υπηρέτης του Αγίου θυσιαστηρίου.

Το φιλάσθενο της κράσης του του επέβαλλε να βρίσκεται πάντα κοντά σε τόπο, όπου η ιατρική φροντίδα ήταν άμεση.

Τα χαρίσματά του δεν άργησαν να γίνουν γνωστά, αν και ο ίδιος έκρυβε τις αρετές του και δεν επιθυμούσε εγκώμια από τον κόσμο. Ο Άγιος Πορφύριος έλεγε για τον Γέροντα Ευμένιο. «Να πηγαίνετε να παίρνετε την ευχή του Γέροντα Ευμένιου, γιατί είναι ο κρυμμένος Άγιος των ημερών μας. Σαν τον Γέροντα Ευμένιο βρίσκει κανείς κάθε διακόσια χρόνια».

Τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» και την 23η Μαίου 1999 παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο και τάφηκε,  σύμφωνα με την επιθυμία του στον τόπο που γεννήθηκε, στο χωριό του στην Κρήτη.

Διδαχές και Λόγοι του Γέροντα Ευμένιου

• Ολόκληρη η Αγία Τριάς αναπαύεται στην καρδιά μας, όταν την καθαρίσουμε και την αφιερώσουμε και την κάνουμε δώρον του Χριστού μας.
• Εμείς πρέπει να ζούμε δια τον Χριστόν μας, να αναπνέουμε δια τον Χριστόν μας και να ζει μέσα μας ο Χριστός μας. Να θέλουμε να εργάζεται μέσα μας και να βασιλεύει ο Χριστός μέσα μας, να μην έχουμε δικό μας θέλημα.
• Η αγάπη του Θεού μας χρειάζεται πρώτα απ’ όλα. Κι όταν αγαπούμε τον Θεό, αγαπούμε και τον πλησίον. Εκεί είναι η πηγή, απ’ όπου όλα πηγάζουν.

Ο άνθρωπος αισθάνεται ότι πετά στον ουρανό, ότι έχει φτερά και πετά, όταν έχει αγάπη Θεού, όταν αγαπά. Χωρίς αγάπη δεν μπορεί να πετάξει. Δεν μπορεί να κάνει καλό έργο χωρίς αγάπη. Πως θα βοηθήσουμε κάποιον αν δεν τον αγαπάμε;

• Σε κανένα δεν έκανε μεγαλύτερη τιμή ο Θεός, από αυτήν που έκανε στον άνθρωπο. Τίποτε δεν ετίμησε ο Θεός, όσο ετίμησε τον άνθρωπο. Τίποτε δεν αγάπησε ο Θεός, όσο αγάπησε τον άνθρωπο.

Αφού ο Θεός έγινε άνθρωπος για να σώσει τον άνθρωπο. Δεν έγινε άγγελος για τους αγγέλους. Έγινε ο Θεός άγγελος για να σώσει τον διάβολο, που από Άγγελος έγινε διάβολος; Έλαβε όμως σάρκα ανθρώπινη για να σώσει τον άνθρωπο.

• Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι. Δεν θέλει να χαθεί κανένας άνθρωπος. Και να μην θέλει ο άνθρωπος, ο Θεός του δίνει ευκαιρίες να σωθεί. Ο Θεός βοηθάει τον άνθρωπο με κάθε τρόπο. Και διά μέσου των ανθρώπων και διά μέσου των Αγίων και διά μέσου των Αγγέλων. Τον βοηθά μέχρι την τελευταία του αναπνοή. Του δίνει όλες τις ευκαιρίες, του δίνει όλα τα μέσα.
• Η νηστεία και η προσευχή είναι δύο πτέρυγες. Ένα πουλί, όταν δεν έχει δύο φτερά, δεν μπορεί να πετάξει. Νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, είναι ουράνια χαρίσματα.
• Στις προσευχές μας, το καλύτερο είναι να ζητούμε από τον Θεό να γίνεται το θέλημά του. Αυτό είναι το πιο ωραίο, το πιο ασφαλές. Δεν υπάρχει φόβος να πάθουμε καμμιά ζημιά. Έτσι δεν υπάρχει φόβος να πάθουμε τίποτε.
• Η ταπείνωση μας βοηθά. Είναι η πύλη του ουρανού. Χωρίς ταπείνωση, δεν μπορούν να μας δοθούν χαρίσματα. Και να έχουμε κάποιο χάρισμα, όταν δεν έχουμε ταπείνωση, φεύγει. Η ταπείνωση μας βοηθά να κερδίσουμε τα πάντα. «Ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται». Με την ταπείνωση μπορεί να μας σώσει ο Θεός εύκολα. Η ταπείνωση πηγάζει από την αγάπη. Χωρίς αγάπη δεν μπορούμε να έχουμε ταπείνωση. Όλα οδηγούνται από την αγάπη. Από την αγάπη του Θεού.

Έχουν ληφθεί αποσπάσματα από το βιβλίο «π. Ευμένιος. Ο κρυφός Άγιος της εποχής μας», του Μοναχού Σίμωνος, Εκδόσεις Επτάλοφος 2011